Aby takie dofinansowanie mogło być zwolnione od konieczności opodatkowania, musi spełniać określone warunki przewidziane przepisami prawa. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalnośćw tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno- szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu – dzieci i młodzieży do lat 18.
Powyższe dopłaty do wypoczynku zostały przyznane zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra lub do wysokości 760 zł w przypadku finansowania dopłat z innych źródeł. Analizując powyższy przepis, należy podkreślić, iż przedmiotowe zwolnienie od opodatkowania w praktyce zawiera wiele ograniczeń. Po pierwsze, wypoczynek musi być zorganizowany przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie.
Drugim warunkiem skorzystania z omawianego zwolnienia, podkreślanym niejednokrotnie przez organy podatkowe, jest zalecenie, aby wypoczynek był zorganizowany. Wskazana przesłanka budzi jednak wątpliwości i jest związana z trzecim warunkiem, aby forma wypoczynku nie odbiegała swoim charakterem od takich form, jak wczasy, kolonie, obozy lub zimowiska, przy czym może to być również wypoczynek połączony z nauką, pobytem na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno- szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych. Organy podatkowe przyjmują, iż wypoczynek musi być zorganizowany, a za wczasy nie można natomiast uznawać wypoczynku organizowanego na własną rękę przez rodziców (pracowników) i związanego z tym pobytu dzieci w hotelach, pensjonatach, domach wczasowych (interpretacja Ministra Finansów – Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 stycznia 2008 r., sygn. akt. ITPB1/415-356/07/IL).
Takie stanowisko jest krytykowane głównie ze względu na to, że nie ma jednoznacznej definicji pojęcia „wczasy”. Zgodnie natomiast z językiem powszechnym słowo to oznacza wypoczynek w czasie urlopu poza miejscem zamieszkana. Kolejnym warunkiem, pozwalającym na zwolnienie od podatku kwoty przeznaczonej na wypoczynek pracownika, jest przyznanie dopłaty na rzecz dzieci i młodzieży uczestniczących w wypoczynku, które nie ukończyły 18. roku życia.
Omawiana przesłanka budzi jednak wiele wątpliwości i kontrowersji. Przede wszystkim są one związane z sytuacją, gdy dopłata jest udzielana w roku podatkowym, w którym dziecko kończy 18 lat. Literalna wykładnia przepisu wskazuje, iż do ustalenia, czy zwolnienie od podatku przysługuje w takiej sytuacji, powinno się brać pod uwagę moment uczestniczenia w wypoczynku, a więc czy dziecko w chwili korzystania z wypoczynku miało skończone 18 lat, czy też nie.
Odmienne stanowisko w tym zakresie reprezentują organy podatkowe. W interpretacji indywidualnej wydanej przez Ministra Finansów – Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 maja 2009 r., sygn. akt. IBPBII/1/415-156/09/ BJ, wskazano bowiem, że jeżeli dopłata została udzielona w roku podatkowym, w którym dziecko kończy 18 lat, ale wyplata następuje przed ukończeniem 18. roku życia dziecka, to może być ona zwolniona od podatku, jeżeli zaś wyplata nastąpi po ukończeniu przez dziecko w trakcie roku 18 lat, zwolnienie podatkowe nie przysługuje. Wobec powyższego zapisu należałoby uznać, iż omawiany przepis wymaga nowelizacji celem rozwiania wszelkich wątpliwości interpretacyjnych.
Anna Celińska
